Sandras Dağı

Yöresinde yaşayanların içsel bağlar kurduğu, karaçam ormanlarıyla kaplı, nice canlının sığınağı heybetli bir kütle. Boyu 34 metreyi bulan dev bir mezarın yer aldığı efsaneler saçan bir doruk. Eren saydıkları Çiçek Baba’ya ulaşmak için her yıl ağustos ayında yalçın tepelere tırmanıp taşlara yazma bağlayan, çevreye buğday saçan insanlar… Muğla ve Denizli arasında yayılan, Anadolu’nun en bakir köşelerinden Sandras Dağı, kadim âdet ve kültürlerin yuvası.

.

Sandras Dağı’nın eteklerine tutunan, Köyceğiz’e bağlı Ağla (yeni adı Yayla) sakinlerinin rivayeti odur ki zamanında İran Horasan’daki 72 eren, ellerindeki asaları Anadolu’ya, Balkanlar’a, Ortadoğu’ya fırlatır. Asaların tekmili farklı dağların zirvelerine saçılır. Erenlerin beşinin asası bu yörenin ulu dağlarına; bölge sakinlerinin verdiği adlarla Atkuyruksallamaz, Şimşir, Ölemez, Aygır ve Sandras’ın zirvelerine düşer. Asalar bir süre dağ yücelerinde sahiplerini bekler. Beş eren, onlar gibi sırrına tam olarak eremediğimiz maneviyat dünyasından, içsel yolculuklardan geçerek asalarına doğru yola çıkar. Erenlerden Çiçek Baba, Sandras’ın zirvesinde asasına kavuşur ve bu dağın yücelerini mekân tutar…

Sandras Dağı hâlâ yaşayan söylenceleri, gelenekselliğini koruyan yaşam ve üretim biçimleri, el değmemiş doğa değerleriyle dikkat çeken özel bir coğrafya. Karaçam ormanları (Pinus nigra), sığla ormanları (Liquidambar orientalis), alpin bitki örtüsü ve tür çeşitliliğiyle Türkiye’nin önemli bitki alanlarından biri burası. Sığla ağacı bölgenin ve Türkiye’nin en önemli değerlerinden; dünya dağılımı büyük oranda Gökova, Marmaris, Köyceğiz, Yunanistan’ın bir bölümü ve Rodos Adası. Sandras’ın yüksek kesimleri ve Kartal Gölü çevresi, Türkiye’nin en yaşlı anıt karaağaçlarını barındırmasından dolayı koruma altında.